Ziektes
Intestinale helminten
Intestinale helminten zijn parasitaire wormen die verschillende ziekten kunnen veroorzaken en vaak worden overgedragen via besmet water of voedsel.
Overdracht en Diagnostiek
Intestinale helminten zijn parasitaire wormen die het menselijke maagdarmkanaal kunnen infecteren. Ze behoren tot verschillende taxonomische groepen, waaronder nematoden (rondwormen), cestoden (lintwormen) en trematoden (zuigwormen). Deze wormen kunnen uiteenlopende ziekten veroorzaken, variërend van milde gastro-intestinale klachten tot ernstigere aandoeningen.
De overdracht van intestinale helminten vindt meestal plaats door inname van besmet water of voedsel, vooral in regio’s met gebrekkige sanitaire voorzieningen en hygiëne. Direct contact met geïnfecteerde personen of dierlijke gastheren kan ook bijdragen aan de verspreiding.
De diagnose van intestinale helminten gebeurt vaak door de detectie van eieren of larven in ontlastingsmonsters via microscopisch onderzoek. In sommige gevallen kunnen gespecialiseerde diagnostische tests, zoals serologische tests of beeldvormingstechnieken, worden gebruikt. Tijdige diagnose en behandeling zijn belangrijk om complicaties te voorkomen en de verspreiding van infecties te beheersen.
Intestinale helminten die via een ontlastingsmonster kunnen worden getest, zijn onder andere:
Ancylostoma spp. zijn parasitaire wormen die behoren tot de familie Ancylostomidae. Ze kunnen worden overgedragen via huidpenetratie van larven of door inname van besmet water of voedsel. Symptomen van infectie kunnen onder meer bloedarmoede, buikpijn, diarree en gewichtsverlies omvatten. De diagnose wordt meestal gesteld door eieren in de ontlasting te detecteren, en de behandeling bestaat doorgaans uit anthelmintica zoals albendazol of mebendazol.
Ascaris spp., zoals Ascaris lumbricoides, zijn veelvoorkomende intestinale helminten. Besmetting vindt plaats door inname van eieren uit besmette grond. Symptomen kunnen buikpijn, misselijkheid, braken en darmobstructie omvatten. De diagnose wordt gesteld door eieren in de ontlasting te detecteren, en de behandeling bestaat meestal uit anthelmintica zoals albendazol of mebendazol.
Enterobius vermicularis veroorzaakt enterobiasis en verspreidt zich via inname van eieren uit besmet voedsel of direct contact. Symptomen omvatten anale jeuk, slaapstoornissen en soms buikpijn. De diagnose wordt vaak gesteld door eieren in de ontlasting te detecteren of via de tape-test. De behandeling bestaat meestal uit mebendazol.
Hymenolepis spp., zoals Hymenolepis nana en Hymenolepis diminuta, worden overgedragen via inname van besmet voedsel of water. De symptomen zijn meestal mild en omvatten buikpijn en diarree. De diagnose wordt gesteld door eieren in de ontlasting te detecteren, en de behandeling bestaat doorgaans uit anthelmintica zoals praziquantel of niclosamide.
Enterocytozoon spp. / Encephalitozoon spp. zijn intracellulaire parasieten die microsporidiose kunnen veroorzaken. Besmetting vindt plaats via inname van besmet water of voedsel. Symptomen kunnen diarree, buikpijn en gewichtsverlies omvatten. De diagnose wordt vaak gesteld door parasieten in weefselmonsters te detecteren, en de behandeling varieert afhankelijk van de soort en de ernst van de infectie.
Necator americanus is een parasitaire worm die wordt overgedragen via huidpenetratie van larven of inname van besmette grond. Symptomen van infectie kunnen bloedarmoede, buikpijn, vermoeidheid en soms huiduitslag omvatten. De diagnose wordt gesteld door eieren in de ontlasting te detecteren, en de behandeling bestaat uit anthelmintica zoals albendazol of mebendazol.
Strongyloides spp., zoals Strongyloides stercoralis, worden overgedragen via huidcontact met besmette grond. Symptomen kunnen huiduitslag, diarree, buikpijn en ademhalingsproblemen omvatten. De diagnose wordt gesteld door larven in de ontlasting of weefselmonsters te detecteren. De behandeling bestaat meestal uit anthelmintica zoals ivermectine of albendazol.
Taenia spp., zoals Taenia solium en Taenia saginata, worden overgedragen via de consumptie van rauw of onvoldoende verhit vlees. Symptomen kunnen buikpijn, misselijkheid en gewichtsverlies omvatten, hoewel veel infecties asymptomatisch blijven. De diagnose wordt gesteld door eieren of proglottiden in de ontlasting te detecteren. De behandeling bestaat doorgaans uit anthelmintica zoals praziquantel of niclosamide.
Trichuris trichiura wordt overgedragen via de inname van voedsel of water dat besmet is met eieren. Symptomen kunnen buikpijn, diarree en soms bloedarmoede omvatten. De diagnose wordt gesteld door eieren in de ontlasting te detecteren, en de behandeling bestaat meestal uit anthelmintica zoals albendazol of mebendazol.
Meer informatie
Intestinale helminten
- Ancylostoma spp.: Helminten (Nematoden) – Haakworm
- Ascaris spp.: Helminten (Nematoden) – Rondworm
- Enterobius vermicularis: Helminten (Nematoden) – Aarsmade
- Hymenolepis spp.: Helminten (Cestoden) – Lintworm
- Enterocytozoon spp. / Encephalitozoon spp.: Microsporidia (Protozoën) – Microsporidium
- Necator americanus: Helminten (Nematoden) – Haakworm
- Strongyloides spp.: Helminten (Nematoden) – Draadworm
- Taenia spp.: Helminten (Cestoden) – Lintworm
- Trichuris trichiura: Helminten (Nematoden) – Zweepworm
- Ancylostoma spp.: Veelvoorkomende transmissieroutes omvatten huidpenetratie door larven (via contact met besmette grond) of inname van besmet water of voedsel.
- Ascaris spp.:Enterobius vermicularis: Meestal overgedragen door inname van eieren die zich hechten aan besmette oppervlakken (bijv. beddengoed, kleding).
- Hymenolepis spp.: Inname van besmet water of voedsel dat lintwormeieren bevat.
- Enterocytozoon spp. / Encephalitozoon spp.: Besmetting via consumptie van voedsel of water dat microsporidia bevat.
- Necator americanus: Huidpenetratie door larven, inname van besmette grond.
- Strongyloides spp.: Huidcontact met besmette grond.
- Taenia spp.: Consumptie van rauw of onvoldoende verhit vlees dat lintwormlarven bevat.
- Trichuris trichiura: Besmetting via inname van voedsel of water dat eieren bevat.
- Ancylostoma spp.: Bloedarmoede, buikpijn, diarree, vermoeidheid, huiduitslag (door larvale migratie).
- Ascaris spp.: Buikpijn, misselijkheid, braken, gewichtsverlies, mogelijke darmobstructie.
- Enterobius vermicularis: Anale jeuk, slaapproblemen, buikpijn
- Hymenolepis spp.: Buikpijn, diarree, gewichtsverlies.
- Enterocytozoon spp. / Encephalitozoon spp.: Diarree, buikpijn, gewichtsverlies, andere symptomen afhankelijk van het aangetaste orgaan.
- Necator americanus: Bloedarmoede, buikpijn, vermoeidheid, huiduitslag.
- Strongyloides spp.: Huiduitslag, diarree, buikpijn, ademhalingsproblemen.
- Taenia spp.: Buikpijn, misselijkheid, gewichtsverlies, andere symptomen afhankelijk van het aangetaste orgaan.
- Trichuris trichiura: Buikpijn, diarree, bloedarmoede.
- Ancylostoma spp.: Blootsvoets lopen in besmette gebieden, onhygiënische omgeving, slechte hygiëne
- Ascaris spp.: Slechte hygiëne, consumptie van rauwe of onvoldoende gekookte groenten
- Enterobius vermicularis: Slechte hygiëne, dicht op elkaar leven in gemeenschappelijke omgevingen
- Hymenolepis spp.: Slechte hygiëne, consumptie van rauw of onvoldoende gekookt vlees of vis
- Enterocytozoon spp. / Encephalitozoon spp.: Verminderde immuniteit, contact met besmet water of voedsel
- Necator americanus: Blootsvoets lopen in besmette gebieden, onhygiënische omgeving, slechte hygiëne
- Strongyloides spp.: Blootsvoets lopen in besmette gebieden, onhygiënische omgeving, slechte hygiëne
- Taenia spp.: Consumptie van rauw of onvoldoende gekookt vlees of vis
- Trichuris trichiura: Slechte hygiëne, consumptie van besmet voedsel of water
